بيشتر افراد مجرد تصور ميكنند كه ازدواج و قبول تعهد، آسايش و آرامش آنان را سلب ميكند و در واقع آنطور كه ميخواهند نميتوانند زندگي كنند و در نتيجه پيمان بستن، تعهد دادن و الزام براي باقي ماندن در كنار يك نفر تا آخر عمر را دست كشيدن از تمام آزاديهاي فردي ميدانند.
در حالي كه بايد بدانيم انسان همواره نياز به پيشرفت دارد و براي رسيدن به درجات بالاتر به ناچار بايد يكسري از تغييرات را در مراحل مختلف زندگي بپذيرد.شيدايي درست است كه مزدوج شدن با خود تعهد ميآورد، اما اين را هم بايد بدانيم كه قرار گرفتن در يك رابطه تعهدآميز اين فرصت را ميدهد تا در كمال آرامش، كليه ويژگيهاي منحصر به فردتان را آشكار كنيد و تبديل به بهترين كسي شويد كه ميتوانيد. همسراني كه در يك ارتباط سالم قرار ميگيرند همواره يكديگر را تشويق ميكنند تا تبديل به افرادي با قدرت عملكرد و توانايي بالا براي خانواده و جامعه باشند. ضمن اينكه با برقراري اعتماد، صميميت و نزديكي بهترين رابطه صادقانه و عاشقانهاي را كه در تجرد تجربه نكرده بوديد در ازدواج و تعهد به دست خواهيد آوريد و در اينجا بايد بگوييم بيانصافي است اگر گناه شكستهاي زناشويي را به گردن ازدواج بيندازيد. زيرا تقصير از انتخاب نادرست و ناصحيح دختران و پسران و والدين آنان بوده است و كسي كه كوركورانه تصميم به ازدواج بگيرد سرنوشتي جز طلاق و ناكامي نخواهد داشت.دكتر محمودزاده، همسريابي دائم استاد حوزه و دانشگاه در پاسخ به اين پرسش كه تعهد در زندگي زناشويي چه معنايي دارد و بايد به چه اصولي متعهد شويم، ميگويد: تعهد در زندگي زناشويي يعني اينكه زن و مرد بتوانند نسبت به قولي كه براي ادامه زندگي در كنار هم دادهاند متعهد شوند و به زندگي و رعايت نكاتي كه براي تحكيم زندگي زناشويي لازم و ضروري است ملزم شوند.